Köyümün Çiçekleri

Haydi kalkın, şafak söktü…

Gün doğuyor… Bayram vakti.

Susamış buzağılar, buğdaylar, yoncalar, arpalar…

Ve çiçekler… Köyümün çiçekleri. Koklanmayı bekler, koklamasını bilenlerden. Sevilmeyi bekler, sevmeyi bilenlerden. Sohbeti bekler, sohbeti bilenlerden. Vefa bekler, unutanlardan…

Çocukluğumuzun, gençliğimizin geçtiği bu topraklarda elektrik yoktu, su yoktu, hastane yoktu, okul yoktu, lakin insan çoktu….Çiçeklerimizin farkında değildik, eğilip koklamak, dokunup okşamak aklımıza gelmezdi, ne biz çocukların ve ne de büyüklerin.

Şimdi ise insan azaldı, azalıyor…  Gençler büyükşehir sevdasında, memur olmak hayalinde. Kınalı kızlarımız şehirlerde yaşama sevdasında.  Geriye ise her yıl kapanan haneler, viran olmuş konaklar, mahzun çeşmeler,  boynu bükük çiçekler kalıyor. Bu topraklarda yaşama azmindeki insanlarımız ise mutsuz, neden mutsuz olduğunu bilemeden mutsuz. Onlar da göremiyor bu çiçekleri… Oysa şimdi yaşamsal medeni araçların hepsi mevcut,  lakin insanımız mutsuz.

İnsan hayret ediyor, bu güzellikler  içinde neden mutsuzuz, şükretmeyi mi unuttuk? Yoksa dost meclislerini mi, bayramları mı unuttuk, yoksa türküleri mi?

Gaz lambasında  titreyen alevin dahi üşüdüğü o yıllarda, bu topraklar daha mı neşeliydi ne? Yoksa konuşmayı, dertleşmeyi, paylaşmayı mı unuttuk?

Değişmemesi gereken her güzellik erozyona uğrayıp, yok olma yoluna girmişken, artan teknoloji ve refah düzeyi, beklentilerimizi sürekli yukarıya, hep yukarıya taşıyor. Tüketmek, daha fazla tüketmek hırsı, daha fazlasına ulaşma arzusu, hepimizi fakir kılıyor.

Bedenler zenginleşirken, ruhlar fakirleşiyor…

Elektriği dahi tanımadığımız o yıllarda, hayatın zorlukları içinde görüp fark edemediğimiz çiçeklerimiz, şimdi de mekanikleşen dünyanın, robotlaşan beyinlerin, betonlaşan evlerin  arasından görünmüyorlar.

Taşlaşmış ruhlarımız, kurumuş gönüllerimiz, çoraklaşmış topraklarımız  yeniden bir Mevlana, bir  Yunus mu bekliyor ne?

Oysa daha söylenmemiş ne kadar çok güzel söz vardır gök kubbe altında. Olmalı, tükenmemeli güzel sözler…

Kıymetli ağabeyim, Necip Yavuz Bey’in 20 yıla yakın emeği ile ortaya koyduğu fotoğrafları, Kenan Yavuz  Kültür Evi olarak bu kitap ile fark edilsin istedik. Kitabımızın ulaştığı tüm dostlarımızı, bu muhteşem güzelliği yaşamaya davet ediyoruz.

Kitap İçin Linklere Tıklayınız ;